Op pad naar Manila en stad en omgeving verkennen

Naar Manila....en de stad en omgeving verkennen
Bus, metro en trein brengen ons snel en relaxed naar Schiphol. Om exact 15:50 uur gaan we de lucht in en na ruim 13 uur landen we op het vliegveld van Taipei. Flink vliegveld waarbij we met een onbemande skytrain van de ene naar de andere terminal reizen. Uurtje wachten en dan gaan we verder. Weer keurig op tijd vertrokken en om 16.00 uur landen we in Manila. Het vliegveld ligt heel dicht bij de stad. We vliegen wel erg laag over de stad heen. Rugzakken komen snel van de band, geld wisselen en op weg naar een taxi. De tip om naar de vertrekhal te gaan werkt. Voor slechts 400 peso rijden we naar ons hotel. De rit duurt wel even want de verkeerchaos is groot.
In een redelijke wijk in het centrum checken we in in het Armada Hotel. Mooie ruime en schone kamer, goede prijs-kwaliteit verhouding. Yolande neemt even een duik in het buiten zwembad op het dak en dan gaan we op pad. We zijn niet echt moe. Heerlijk sfeer proeven in een wel heel rommelig Manila, goed kijken waar je loopt, want er zijn overal kuilen en gaten, oversteken doe je gewoon.....met je adem in en je ogen dicht.....!
We eten lekker, wandelen en genieten van het echte Aziatische leven op straat en rond 22.30 uur stappen we ons bedje in. Na zo'n 32 uur voelt dat best lekker.

Woensdag Manila Metropool verkennen is het doel
De 1e bestemming is de Robinson mall, een immens groot winkelcentrum waar je echt geweldig kunt shoppen. Met een nieuwe broek en zonnebril voor Wim en een WIFI simkaart stappen we naar buiten en gaan op weg naar het Rizal park. Mooi park met mooie gedenkplaats waar volksheld dr. Jose Rizal geexecuteerd is. Dan gaan we door naar de Intramuros, de oude stad waar nog een stadsmuur omheen loopt. We laten ons verleiden en stappen in een fietssriksja. Tsjonge wat moet die man hard trappen. Hij vertelt van alles en we maken wat tussenstops. In enkele kerken zijn trouwpartijen van, aan de kleding te zien, zeer welgestelden filipijnen. Na een uurtje vinden we het wel genoeg en gaan we wandelend over de oude stadmuur verder. Na een lekkere heel erg spicy lunch lopen we richting Chinatown. We genieten van de drukte om ons heen en uiteindelijk belanden we op een wel heel bijzondere en heel erg drukke markt. Zo iets hebben we echt nog nooit meegemaakt.....en ook nog enorm goedkoop. Nieuwe kleding voor een euro, horloges voor enkele euries en een selfie-stick voor E 1,20 om maar iets te noemen. Als we doorlopen komen we op de groente en fruitmarkt. Vrachtwagens vol met verse spullen worden gelost. Alles wordt met de hand of op karren weggedragen. Echt imposant gezicht. Op de hele markt zijn wij echt de enige toeristen....wel leuk om mee te maken. Iedereen is echt vriendelijk tegen ons. We stappen tussendoor ook nog in een jeepney, een verlengde Amerikaanse jeep die gebruikt wordt als bus. Zonder bestemming rijden we voor de lol een stuk mee.
Inmiddels zijn we toch een flink eind van huis en krijgen honger. In Chinatown eten is niet echt een optie, dus we nemen een brommerriksja terug naar Mikati. We eten heerlijk boven op een balkon en wandelen rond 22.00 uur terug naar huis. Zo, de 1e vierdaagse training van dit jaar zit er al weer op. Wim schat dat we toch zeker een km of 20 hebben gelopen.....

Vulkaan Taal - en nog werkende vulkaan die ligt op een klein eiland
Vandaag gaan we met onze prive-chauffeur op pad naar Taal Vulcano, zo'n 80 km ten zuiden van Manila. Het verkeer is echt een chaos, dus het duurt wel een uur voordat we de stad uit zijn. Daarna volgt een stuk autobaan en een afdaling naar het vertrekpunt van de boten. Iedereen vaart over met de Filipijnse banka's (of outriggers), super leuke boten met 2 bamboe drijvers aan de zijkant. Tot onze verbazing krijgen wij met z'n tween een speedboot met 110 PK. Minder leuk maar wel snel. Aangekomen op het eiland kiezen we ervoor om naar boven te lopen met een aardige gids. De meeste toeristen laten zich vervoeren op paarden, maar dat willen wij de beesten niet aan doen. Het is best een redelijke klim, maar zeker de moeite waard. Het pad is stoffig, er passeren constant paarden met toeristen op hun rug en het laatste stuk is redelijk stijl. Boven hebben we een heel mooi uitzicht over de krater waarin een meer met een eilandje ligt. Op sommige plaatsen komt stoom uit de grond.
We dalen af en bedanken onze gids. Op dit eiland wonen zo'n 1000 mensen die grotendeels leven van het toerisme en een klein beetje van de visserij. Er zijn aggregaten voor de stroom, water wordt uit de grond gepompt, er is een lagere school, kapel en dokterspost. Voor de rest is het leven er primitief maar zeker niet slecht.
We varen terug naar het vasteland, waar een Koreaanse lunch voor ons klaar staat.
Daarna rijden we terug naar Manila, waar we in een enorm hectische middagspits belanden. Twee autobanen boven elkaar, een selectie op kenteken wie er wel en niet mag rijden, tolwegen en freeways met nog extra tolheffingen; helaas maar het helpt allemaal niet. Uiteraard is ook het smog-niveau erg hoog. Na bijna 3 uur zijn we terug, tijd voor een duik in het zwembad en een avondwandeling. We eten weer heerlijk op het balkon in restaurant Tambayan.

INDRUK MANILA
Een hele grote rommelige, echte Aziatische stad. Uiteraard met heel veel vreselijke sloppenwijken, maar ook met grote delen die relatief schoon en netjes zijn. Ondanks veel slechte en recente nieuwsberichten, heb ik mij nergens onveilig gevoeld. Uiteraard blijven we in het centrum en in de veiligste wijken, en we passen goed op onze spullen. De Filipinos zijn bijna allemaal erg vriendelijk. Het verschil tussen arm en rijk is wel enorm. Dure malls met prachtige winkels en om de hoek ook veel volwassenen, ouderen en kinderen die op straat moeten slapen in hun huisjes gebouwd van kartonnen dozen. Veel ellende, zoals in veel Aziatische steden.
Als toerist vind ik Manila veel leuker dan Kuala Lumpur.....maar aan het Cambodjaanse Phnom Peng kan de stad niet tippen!