Op naar Coron, mazzel, vandaag vaart de ferry wel!

Het regent heel hard in de nacht maar gelukkig is het in de ochtend weer droog. We moeten immers met onze rugzakken de gladde en lange trap weer af. We gaan met een relatief kleine boot (pumpboat) met aan de zijkant grote drijvers om 08.00 uur op weg. Alle ca 100 passagiers moeten een zwemvest aan anders mogen we de haven niet uit. Echt te grappig.... al die voornamelijk europeanen gehuld in zwemvest! We verplaatsen na het verlaten van de haven al snel van het binnendek naar het buitendek en genieten van het zonnetje. Als we verder op zee zijn begint het steeds harder te waaien, de golven worden groter dus we worden behoorlijk nat. Het is echt een ouderwets maar wel heel gezellig bootje. De bemanning weet, in iets wat op een keuken lijkt, ook nog voor iedereen een lunch te maken. Om 15.00 uur meren we aan bij Coron Town op Busuanga Island. We hebben nog geen accommodatie dus hup met de tricycle richting dorp. In een mum van tijd hebben we de keuze uit 4 accommodaties. Allemaal heel simpel. We kiezen voor de beste.....Zuric Pension, en krijgen een eenvoudige kamer op de 3de etage. Daarna op pad naar Sea Divers om 2 duiken naar Japanse wrakken te boeken. Duikspullen passen, eten en om 21.00 uur vallen we echt om.

Strak blauwe lucht op onze laatste echte vakantiedag
Vanuit Coron Town varen we met 8 duikers in ca 1 uur naar de 1e duiklocatie. De omgeving is echt heel erg mooi. Bijzondere en mooi groene bergen, rotsen met witte strandjes, helder blauw water. Ons bootje heeft een bovendek dus dat is volop genieten! Als eerste duiken we naar het wrak van de Olympia Naru wat ligt op een diepte van ongeveer 20 meter. Super leuk dat we nu ook met Myrna samen nog 2 duiken kunnen maken! Hup langs een touw naar beneden en dan gaan we al vrij snel het wrak in. Oeps het is er toch wel erg donker en het zicht is niet best. Door allerlei openingen zweven we door het wrak. Door de stuurhut, door de ruimen, we wringen ons in allerlei bochten met onze zaklamp in de hand. Het is wel lastig om dingen te herkennen. Enkele inslagen van torpedo's kunnen we boed zien, evenals grotere en kleinere kogelgaten. Na 25 minuten verlaten we het wrak en verplaatsen we ons, via de bovenkant waar grote koraalschalen staan, weer terug naar de andere kant van het schip.
De 2de duik gaat naar de East Tangat, ook een van de ca 20 Japanse schepen die hier in WO2 door de Amerikanen zijn neergeschoten. De openingen zijn beduidend kleiner dus we moeten goed ons best doen om zonder ons te stoten door dit kleinere schip te gaan met onze duikfles op de rug. Het zicht is hier gelukkig wel wat beter, maar niet optimaal. Als we in de avond de foto's en films bekijken krijgen we zelfs een beter zicht op datgene wat we gedaan hebben. Aan de 3de duik doen we niet mee, omdat je 24 uur voordat je gaat vliegen niet mag duiken. Wij zonnen heerlijk op het bovendek en daarna varen we terug. Omdat het de laatste avond is waarbij we samen met Myrna eten, zoeken we een bijzondere locatie. Op Tripadvisor nr 1 staat een pizzeria, die gerund wordt door een Sloveen. Het is er echt super mooi, keurige bediening, heerlijke carpaccio en vers gemaakte pasta. Een toppertje. Als we buiten komen zien we zelfs een lange rij mensen wachten om dit restaurant in te kunnen......het moet echt niet gekker worden! Nu nog even op zoek naar een leuk plekje voor een laatste drankje. We komen bij een super gaaf tattoo kroegje Sigbin bar, met een hele leuke Filipijnse eigenaar. Spreekt perfect Engels, heeft veel te vertellen en maakt veel te sterke cocktails. Mooie afsluiting van de 10 dagen die we samen met Myrna gereisd hebben. Het was echt super leuk!