Onze ervaringen in dit Aziatische buitenbeentje

Wat een boeiende reis hebben we gemaakt in een echt Aziatisch land maar wel een die heel anders is, dan de andere landen die we bezocht hebben. 90% van de bevolking is katholiek en dat zorgt voor een heel andere sfeer. Kerken ipv pagoda's en geen bedelende monnikken. Geen offeringen van veel geld, kostbaar eten en andere nuttige goederen, die de plaatselijke bevolking vaak zelf heel goed kan gebruiken. Geen kolonies met wilde apen, want die zijn grotendeels uitgeroeid. (Boedisten doen dat uiteraard niet). Wat ook opvalt is dat bijna iedereen goed tot zeer goed Engels spreekt. Dat maakt het reizen voor ons heel erg eenvoudig maar zorgt ook voor een toegankelijke bevolking, waarbij iedereen je van alles kan vertellen. De Filipijnen zijn helemaal gek van Karaoke. Soms denken we dat we langs een hoerentent lopen maar dan zijn dat prive Karaoka kamertjes die te huur zijn.
Het land is op heel veel plaatsen die we gezien hebben ook veel en veel schoner dan andere Aziatische landen zoals Cambodja, Laos en Myanmar. Langs de doorgaande wegen zien we weinig zwerfvuil, dus ook geen ongedierte, er wordt al behoorlijk veel afval gescheiden ingezameld en bijna alle wc's zijn netjes. Op het platteland wordt aan het einde van de dag al het ingezamelde afval, maar ook bladeren etc aangestoken. Dit voorkomt ook aanvallen van ongedierte maar zorgt helaas wel voor een enorme luchtvervuiling.
In de steden wordt het afval ingezameld. Het is er niet heel schoon, maar veel en veel minder vuil dan andere Aziatische grote steden.
Het verschil tussen arm en rijk is enorm. Op het platteland hebben veel mensen een waardig tot goed bestaan, in Manila is het leven van een groot deel van de bevolking wel echt onder het bestaansminimum.

Walking ATM's
Uiteraard zien we heel veel Westerse mannen met vaak veel te jonge Filipijnse vrouwen. Maar er zijn zeker veel langdurige relaties waarbij de mannen niet alleen voor de vrouw zorgen en betalen maar ook voor haar kinderen, moeder, nichtje etc. Deze mannen worden wel de walking ATM's (pinautomaat) genoemd. We spreken met nogal wat Westerse mensen die in de Filipijnen wonen en leren daardoor veel over het land. De resorts, hotels, restaurants, cafe's en duikscholen die door buitenlanders zijn opgezet doen het bijna allemaal heel goed. Er zijn hier volop kansen! De Filipijnen zijn echt op weg om het nieuwe Thailand te worden!

Yolande.....wat een naam
Mijn naam zorgde voor nogal wat hilariteit, vreemde reacties maar was ook handig.
In november 2013 raasde er namelijk een tyfoon met de naam Yolanda (bij ons in het nieuws met de naam Haiyan) over het land, waarbij maar liefst 6.000 doden vielen. Een hele nare gebeurtenis voor een land wat sowieso met grote regelmaat geteisterd wordt door tyfonen. Als ik mijn naam zei, werd uiteraard direct een link gemaakt met deze alles verwoestende tyfoon. Het grote voordeel voor mij was, dat niemand mijn naam vergat en dat was nogal eens erg handig.

Duikparadijs
Voor de echte duikliefhebber is er heel veel te zien. Van prachtige riffen met nog heel veel mooi en zacht koraal tot zwemmen tussen miljoenen sardientjes alles is mogelijk. Schildpadden, walvishaaien, garnalen, inktvissen, frogvissen......te veel om op te noemen. Uiteraard zorgen de duiken naar de wrakken van de Japanse oorlogsschepen een bijzondere belevenis. Jammer dat we hier een dag te kort kwamen.

Tricycles, tricycles en nog meer tricycles
In Manila in het verkeer erg slecht geregeld. Enorm veel auto's, jeepneys, fietsen en tricyles. Afhankelijk van het kenteken mogen auto's op bepaalde dagen wel of niet rijden. Het helpt allemaal niet. De stad gaat gebukt onder files, files en files en enorme luchtvervuiling.
Op de eilanden gaat het beter. De tricycle, brommer met zijspan, zie je overal en altijd in grote hoeveelheden. Zo grappig dat ieder eiland weer een ander soort tricycle heeft. Het is een prettig en goedkoop vervoermiddel voor toeristen maar ook voor de plaatselijke bevolking. Alles wordt ermee verplaatst.

Criminaliteit en onveilig.....wij hebben het niet zo ervaren
De berichtgeving in de internationale media is kort voordat we vertrekken erg negatief. Moorden, executies van drusggebruikers en dealers.....het beleid van President Duterte krijgt veel aandacht. Uiteraard zijn wij op ons hoede en letten we in Manila op waar we lopen en slapen, maar wij voelen ons echt nergens onveilig. We horen ook niet van andere toeristen dat ze last hebben gehad of zouden zijn bestolen.

Klimaat
In december-januari is het winter in de Filipijnen. Het tyfoon seizoen zou ten einde moeten zijn, maar dat is het niet. Ook is dit nog steeds het regenseizoen. Wij hebben echt geluk gehad met het weer. De temperatuur ( tussen 28-33) was echt heerlijk, af en toe wel bewolking maar vaak aan het einde van de middag weer zon. Een halve regendag mag de pret niet drukken. De beste periode schijnt maart-april te zijn. Tijdens de filipijnse zomer is het hier echt veel te warm.

Conclusie
Een prachtig vakantieland met een aantrekkeljk prijsniveau, goede voorzieningen voor toeristen, schitterende natuur vooral op het eiland Palawan, een zeer vriendelijke en behulpzame bevolking, veel heerlijke verse vis.....ja dit is een vakantieland met potentie.