Dag 12: Columbian Icefields – Lake Louise

130 KM - 1 juli 2008

Het is Canadian Day, dus dat betekent dat er heel veel toeristen op weg zijn. Ons zegt het niet veel dus we hebben besloten om vandaag eerst maar eens uit te slapen, lui te ontbijten en een beetje op te ruimen. Om 10.00 uur gaan de eerste oogjes open en om 12 uur zijn we klaar voor vertrek. Het is bewolkt maar de temperatuur is goed. We vervolgen de Icefields Highway. Het is best druk op de weg. Plotseling zien we wel heel veel auto’s stil staan en veel mensen langs de weg lopen. Daar zal dus wel wat te zien zijn. En ja hoor, wij stappen uit en er loopt een mama-beer met weer twee baby-beren te struinen langs de rivier. Ze vreten alles op wat los en vast zit en trekken zich helemaal niets aan van alle oh en ah roepende toeristen waarvan het merendeel een Aziatisch uiterlijk heeft. Uiteraard leggen ook wij alles weer vast op film, maar de beren die we een paar dagen geleden “helemaal voor ons zelf” hadden, maakten meer indruk.

We rijden door en stoppen bij heel veel uitzichtpunten. Bij de Mistaya Falls lopen we een rondje. 10 minuten naar beneden, waterval bekijken, foto’s maken en terug naar de camper. Daarna willen we lunchen en gaan op zoek naar een mooi plekje. Helaas begint het op dat moment (voor de 1e keer deze vakantie) verschrikkelijk te regenen. De lucht trekt helemaal dicht dus er zit niets anders op dan een lunch in de camper. Daarna maken we nog een korte wandeling bij een van de vele helder blauw gekleurde meren onderweg. Er loopt een mooie trail naar Bow Glacier maar gezien de donkere luchten boven ons vinden we het niet verstandig om aan een wandeling van 2 uur te beginnen. We komen langs Mosquito Camping, een hele mooie en rustige spot aan de rivier echter zonder elektriciteit. Aangezien we graag onze foto’s willen backuppen en de verhaaltjes voor de site weer om de nodige aandacht vragen rijden we door naar een camping bij Lake Louise waar wel elektriciteit beschikbaar is.

We verwachten dat de Canadezen na dit lange weekend weer naar huis gaan dus op een camping met ruim 250 plekken zou toch wel een plekje voor ons moeten zijn. Als we aankomen zien we echter een hele lange rij campers en auto’s voor de ingang staan. Na een tijdje wachten hebben we geluk. You are very lucky!! We krijgen het allerlaatste plekje met elektriciteit op de camping. Nu dus snel aan het werk. Alle foto’s uitzoeken en op CD branden. Wim en Yolande maken nog een avondwandeling naar het deel van de camping wat ingericht is voor tenten. De omheining met schrikdraad, die speciaal is aangelegd ter voorkoming van overlast door beren, maakt indruk. Dat betekent dat wij dus onbeschut staan in een gebied …… met veel beren. Net voor het donker zijn we terug. Vanaf de ingang is het slechts….. 20 minuten lopen naar onze camper!!!! De terreinen en plekken hier zijn echt immens groot.

We zijn opeens weer bereikbaar per telefoon. Er komt een sms van Myrna binnen. Zij rijdt vanavond terug van Vancouver naar Salmon Arm en heeft het goed naar haar zin. Morgens maar eens proberen te bellen.
================================