Dag 14: Lake Louise – Banff

69 KM - 3 juli 2008

Na het ontbijt zijn we gelijk richting Banff gereden. We hadden nog niet uitgezocht wat we zouden gaan bezoeken, maar kwamen na een kwartiertje rijden een bordje tegen met: Johnston Canyon linksaf. Dat deden we dus maar. Het was erg druk op de parkeerplaats, na een kwartier hadden we eindelijk een plekje gevonden. We liepen naar een bord waar de routes op stonden die je kon lopen. We kozen maar voor de korte route van 20 minuutjes, omdat we vonden dat we gisteren wel genoeg gelopen hadden. Eigenlijk was het maar een mislukt uitstapje. Het was vreselijk druk en we liepen maar door een kleine Canyon met aan het einde een kleine waterval. Een beetje jammer, vooral het massa toerisme. Grote busladingen vol met mensen werden er gedropt.

Na dit mislukte uitstapje zijn we doorgereden naar Banff. Onderweg kwamen we nog onder een viaduct, drie elken en een kudde geiten tegen. Wat zijn die elken toch groot zeg, om bang van te worden, met hun grote geweien. De kudde geiten was erg leuk om naar te kijken. 7 grote en 7 kleine geiten. Ze waren alleen wel erg lelijk, wat het juist wel weer grappig maakte. De geiten letten absoluut niet op het verkeer, ze steken gewoon op hun gemakje de weg over of gaan zelfs gewoon op de weg liggen. (Een elk is een hertachtig dier met gewei. Veel groter dan een hert maar wel kleiner dan een eland).

Na uitgebreid naar de geiten en elken gekeken te hebben zijn we weer verder gereden naar Banff. Hier is Nancy naar een internetcafé gegaan om de site bij te werken en om even te msn-en en te mailen met het thuisfront. Wim en Yolande zijn naar het Visitor Centre gelopen. Om 5 uur hadden we weer afgesproken bij de camper om te vertrekken richting de camping. We waren daar dus ook alle drie op tijd zodat we gelijk weg konden rijden. Na het starten van de motor zag Wim dat iemand een deel van onze linker spiegel er af had gereden. Dat is balen zeg, nu konden we niet verder. De spiegel lag in stukken verspreid over de weg en geen dader te bekekenen. Toen hebben we maar naar Cruise Canada (de Camper Verhuur) gebeld om te vragen wat we nu verder moesten doen. Cruise Canada had helaas geen tijd voor ons, ze zouden ons later terug bellen. En daar zaten we toen, op een stoepje met een glaasje drinken te wachten op een belletje dat maar niet kwam. Na een tijdje kwam Wim op het idee om maar naar de politie te gaan. Het bureau was om de hoek maar helaas, het was dicht. Aan de buitenkant van het bureau hing wel een telefoon om naar binnen te bellen, dat deed Wim dus maar. En ja hoor!! We mochten met de camper gelijk voor komen rijden en er werd een politierapport opgemaakt.

Om kwart over 6 waren we eindelijk klaar bij de politie en reden we maar weer verder naar een supermarkt. Zonder een deel van de spiegel!! Al snel kwamen we de supermarkt tegen die we zochten en Yolande en Nancy liepen naar binnen om wat boodschapjes te doen. Midden in de supermarkt ging toen opeens de mobiel van Yolande af. Het was Cruise Canada! We hadden geluk, de schade zou niet op ons verhaald worden en we zouden morgen te horen krijgen wat we verder moesten doen. Dat was dus weer een opluchting, We waren toch een beetje bang dat ze het op ons eigen risico zouden gaan verhalen. (Uiteindelijk bleek bij inlevereing van de camper dat we toch zelf de schade moesten betalen. Het bleek gelukkig erg mee te vallen. Ongeveer 45 Euro voor zo'n grote spiegel!!)

Na ons bezoek aan de supermarkt zijn we op weg gegaan naar een camping aan een meer. Onderweg kwamen we eerst een groepje van 3 of 4 elken tegen en iets verderop een kudde geiten. Dit keer een hele grote kudde, van wel zo’n 40-50 geiten. Ze bezetten de hele weg, ze liepen overal. Echt een apart gezicht. Na 10 minuutjes waren we er eindelijk doorheen en bijna bij onze camping Two Jack Main aan Lake Minnewanka gearriveerd. De camping was helaas vol, weg plekje aan het water. Maar gelukkig was er dichtbij nog een camping. Niet aan het water maar wel met heel veel vrije plekken. Dit was een reusachtige camping. De dichtstbijzijnde buur is ongeveer 100 meter verder. Er was ons aangeraden onderweg gelijk hout mee te nemen. We kwamen inderdaad een enorme houtstapel tegen, waar we dus maar flink wat van hebben meegenomen. Op onze plek direct een flink vuur gestookt. Dat moet je ook wel. Het is echt aarde donker op de camping Je zou ’s-avonds zonder vuur hier niet naar buiten kunnen Veel te gevaarlijk. Twee dagen geleden waren er inderdaad beren op de camping gesignaleerd. Helaas begon het wel flink te onweren. Dus in de camper gegeten en een potje gekaart. ‘s-nachts zijn we nog wel opgeschrikt door een enorme donderslag en Yolande hoort nog wel een bonk tegen de camper, maar wist niet precies wat het was.....
================================