Voor de laatste keer Mingalabar!

Na het strandontbijt nog wat foto's gemaakt met bijzondere technieken en om 11.00 uur met de taxi op weg naar het vliegveld. De vlucht van Thandwe naar Yangon heeft Jochem voor ons geregeld ($100 p.p). Helaas landt het vliegtuig bijna een uur te laat. Binnen 10 minuten wordt er uitgeladen en weer ingeladen....en vertrekken we voor een tussenlanding in Sittway. Als we landen zien we heel veel dure auto's staan en bij de uitgang van het vliegtuig staat een enorme delegatie van hoogwaardigheidsbekleders. Het blijkt dat er een Birmese minister met een aantal militairen, heel veel journalisten met mega camera's en een handelsdelegatie aan boord van ons toestel zit. Welk land kunnen we niet achterhalen. We mogen gewoon even het vliegtuig uit om foto's te maken terwijl aan de andere kant het vliegtuig wordt getankt. Een bijzonder schouwspel.... We vermoeden dat onze vertraging van een uur hier iets mee te maken kan hebben.....maar wij willen wel onze aansluitende vlucht naar Bangkok van 17.35 uur halen!

De tussenstop duurt kort en we vliegen weer terug over Ngapali Beach naar Yangon. Rond 15.45 uur stonden we in Yangon aan de grond.... Dus nog een kleine 2 uur en dan moeten we weer in de lucht zitten. Als we onze bagage hebben gaan we snel op zoek naar de Air Asia incheckbalie....maar die zit in een ander gebouw, namelijk voor internationale vluchten. We moeten de hal uit, de poort uit, via de doorgaande weg naar een ander gebouw en helemaal achteraan staat inderdaad een bordje departure....pffff.
Inchecken gaat snel dus we hebben nog tijd voor een laatste hapje en maken onze laatste Kiats op aan een paar mini-souveniers. Aan boord zetten we alvast onze horloges een half uur verder...... ja echt waar...het tijdverschil met Thailand is een half uur. Myanmar is en blijft een komisch land.

Met weemoed nemen we afscheid van Myanmar.
Drie weken lang hebben we met volle teugen genoten van alles wat dit land te bieden heeft, heel veel pagoda's en kloosters, monniken en nonnen, heerlijk eten, super maar dan ook super aardige en behulpzame mensen, chaotische taferelen, prachtige hutjes, hele inventieve mensen die van alles met hun handen kunnen maken, heel veel landbouw, veel straathonden die midden over de weg lopen, een prachtig strand, heel behoorlijke hotels ook als je niet te veel wilt betalen, goede vliegtuigen en snelle verbindingen, maar uiteraard ook veel armoede zowel op het platteland als in de steden, vele vieze uitlaatgassen van veel te veel scooters in Mandalay, veel ongezonde luchten omdat er overal op open haard hout wordt gekookt, een regime wat nog lang niet jofel is, erg veel verschil tussen arm en super rijk, een wegennet waar hard aan gewerkt wordt wat ook echt nodig is, heel veel vissersboten en ongelooflijk lekkere vis, straatkinderen hoewel we er niet heel veel gezien hebben, vele kleine schooltjes waar de kinderen in uniform les krijgen, mannen in longhi's en vrouwen in sarongs...... en nog veel meer wat heel veel indruk op ons heeft gemaakt.
Het toerisme staat hier nog echt in de kinderschoenen, daarom is het ook zo leuk! Maar alles verandert snel, pinautomaten vind je inmiddels in elke stad, hotels zijn via www.agoda.com heel eenvoudig te boeken en de mensen spreken steeds beter Engels.
Al met al hebben we echt heel comfortabel gereisd. De verhalen op internet die we hadden gelezen over het rondreizen voorspelden toch wel wat problemen. Daar hadden we ook wel op gerekend, maar we concluderen nu dat het echt heel eenvoudig is om in dit land rond te reizen.....
Myanamar en alle mensen die voor ons gekookt of op de een of andere manier ons geholpen hebben......BEDANKT!!!

Ontmoeting Nancy en Daniël
Ne een korte vlucht landen we op Bangkok Don Muang. We ontvangen sms-berichten van Nancy die in de stad is. Mooi ze heeft al een hele simpele kamer voor ons geboekt in guesthouse Sidhi voor 500 Baht incl airco, (Euro 12), ja dat zijn toch weer hele andere prijzen. Even een stapeltjes Bahts pinnen en dan nemen we een taxi naar de stad. Normaal rijden ze over de autobaan, maar dat wilde onze chauffeur niet....Oh nee dat is gevaarlijk, er wordt geschoten! Het is onrustig in Thailand met de naderende verkiezingen van as zondag en daarom gaan we morgen gelijk naar Ko Chang, ver weg van Bangkok en eventuele rellen. We merken er overigens in de stad helemaal niets van. Een vol uur rijden is het naar het centrum terwijl het nog niet eens druk op de weg is! We ontmoeten Nancy en Daniël ergens in de Rambuttri Road en checken in. Snel op zoek naar een restaurantje waar we van prima Thais eten genieten en tijd hebben om met elkaar kennis te maken en onze reiservaringen uit te wisselen.