Dag 19: Revelstoke – Salmon Arm

167 KM - 8 juli 2008

Bijtijds wakker en op pad naar de Revelstoke Dam. In 1988 is deze enorme elektriciteitscentrale in gebruik genomen. Bij deze centrale in de Colombian River wordt elektriciteit opgewekt voor maar liefst 2 miljoen inwoners. Er is een fraai visitors centre maar voordat we naar binnen mogen worden we uitgebreid gecontroleerd. Driver license, kenteken en vervolgens wordt met een spiegel de onderkant van de camper helemaal bekeken. Of we binnen een bom bij ons hebben kan ze blijkbaar niets schelen. Het complex is enorm. De pijpen waardoor het water naar beneden klettert hebben bijvoorbeeld al een doorsnede van 8 meter. Sinds het begin zijn er 4 stroomturbines geïnstalleerd, maar omdat er nog meer capaciteit nodig is, wordt er een systeem bijgebouwd. We gaan met de lift omhoog en bekijken het aangrenzende stuwmeer.

Na dit “betonnen” uitstapje is het weer tijd voor de natuur. We willen nog wel graag een wat langere wandeling maken. We rijden Mount Revelstoke National Park in. Er loopt een mooie maar bochtige weg van 26 km de berg op. Echter omdat er boven op de berg nog sneeuw schijnt te liggen (Het is al bijna half juli???), is de laatste 2 km gesloten. De parkwachter meldt nog wel dat er wat baby beren beneden lopen, maar die kunnen we niet vinden.

Na 24 km bochten draaien en genieten van een paar fraaie uitzichtpunten komen we inderdaad op een plek,waar vele campers en auto’s geparkeerd staan. Veel sneeuw is daar nog niet te bekennen. Maar we nemen onze voorzorgsmaatregelen. Wim trekt z’n wandelboots met korte broek aan, maar Nancy en Yolande verpakken hun voeten in plastic zakken voordat ze hun wandelschoenen aan doen. Prima schoenen, maar door de ventilatie zijn ze niet echt waterdicht.

We sjokken 2 km over de weg. Niet echt interessant maar gelukkig stijgen we wel. Na 2 km bereiken we de reguliere parkeerplaats die grotendeels sneeuwvrij is. Een half uurtje vegen en we hadden best met auto’s naar boven gekund. Maar dat doen ze hier niet. Het is immers een Nationaal Park.

Bij het informatiebord zien we dat er links een trail is naar de top. De trail ligt nog behoorlijk onder de sneeuw en aan de sporen te zien heeft daar nog niemand over gelopen. Nancy en Yolande vinden toch dat we deze weg moeten kiezen. Wim gaat liever voor een geasfalteerd pad wat wel grotendeels sneeuwvrij is. Yolande en Nancy dringen aan en krijgen Wim toch ook zover om mee door de sneeuw te lopen. Dat blijkt toch een behoorlijke klus te zijn. Af en toe zien we stukken van de trail liggen en verder sjokken we door dunne en dikke lagen sneeuw heen. Een boom die deze winter is omgevallen blokkeert zelfs nog de trail. Geen probleem daar klimmen we wel overheen. Een keer gaan we fout en moeten we een stukje terug maar na ruim een uur klimmen, door dit gebied zonder toeristen, komen we toch bij de top aan. Het was echt een super leuke ervaring. Boven zitten we gewoon weer bij de andere toeristen…. Dat is echt veel minder leuk! We kijken een beetje rond en in drie kwartier wandelen we, nu wel over de normale paden, terug naar de camper.

Vervolgens rijden we weer naar Salmon Arm zodat we Myrna eindelijk weer kunnen zien. Zij komt een kwartiertje eerder voor ons aan. Is net terug van een 3-daags tripje met Mariska naar Banff. De verhalen klinken goed. Na het eten drinken we nog een wijntje bij Rene, Joke, Mariska en Sabrina.
================================