Dag 25: Tofino – Qualicum Falls
Door: Yolande en Nancy
Blijf op de hoogte en volg ESTAFETTE
16 Juli 2008 | Canada, Ottawa
177 KM - 14 juli 2008
De eerste bestemming vandaag is Ucluelet. Een klein stranddorp zo’n 30 km vanaf Tofino. We stoppen bij een restaurantje want we trakteren ons vandaag op een Canadees ontbijt. Gebakken eieren, spek, omelet, toast of pannenkoeken. Het smaakt prima. Daarna rijden we door naar zee om de Wild Pacific Trail te lopen. Een fraaie wandeling van amper 3 km door een regenwoud dat kronkelt langs de kust. Helaas is het niet zonnig. De beloofde vergezichten zijn dan ook minder fraai dan we gehoopt hadden. Wel zien we nog twee Bald Eagles in een boom zitten. Als we wegrijden spotten we twee jonge hertjes, eigenlijk nog in het dorp. We nemen tijd om ze te fotograferen.
Daarna gaan we op weg naar de oostkant van het eiland. Omdat er helaas maar een route is moeten we de route nemen die we al gereden hebben. We stoppen nog even op de plaats waar we een paar dagen geleden een beer zagen, maar helaas nu is er niets.
Even later roepen Myrna, Nancy en Yolande in koor…….. BEER!!! Wel vreemd dat er mensen dichtbij staan maar als we gaan kijken snappen we het wel, want het blijkt een grote hond te zijn..!!
Na weer een half uur roept Yolande ……. BEER!!! En jawel aan de linkerkant van de weg staat op de stenen en mooie nog jonge beer. Helaas kunnen we daar niet stoppen. Wim weet dan dat hij eigenlijk maar een optie heeft….. Precies ergens keren met die 30 Feet camper en terugrijden. We stoppen exact naast de beer, en deze blijkt echt geen interesse voor ons te hebben. Wij des te meer in hem. We genieten zeker wel een kwartier van hem en bekijken en fotograferen hem vanaf een metertje of vijf. We rammelen nog even met de berenbel, maar ook daar ligt hij echt niet wakker van. Dit is echt veel beter dan hetgeen we tijdens een berenexcursie ooit te zien kunnen krijgen!
We rijden verder en stoppen nog even bij Mac Millan Provincal Park een regenwoud wat vol staat met enorme woudreuzen, waaronder de Douglas Fir bomen. Er staan bomen die wel 800 jaar oud zijn. Ze zijn heel fraai en vaak gewoon kaarsrecht en bijzonder hoog. Helaas heeft een storm op 1 januari 1997 veel van deze woudreuzen vernield. Die storm heeft op het hele eiland veel sporen nagelaten.
Daarna is het tijd om een camping te zoeken. Yolande stelt voor om nog een keer op een boscamping te gaan staan, zodat we ook nog een lekker vuurtje kunnen stoken. We stoppen bij de eerste camping die we zien, dat is Little Qualicum Falls. We veroveren een prachtige plek dichtbij de rivier en in het bos. Wim en Yolande lopen nog een trail naar de watervallen in de buurt. Echt erg mooi. Dat is dus gewoon toeval.
’s-avonds wordt er nog een flink vuur gestookt. De houtstapel wordt aangevuld met boomstronken uit het bos. Alles is hier gort droog, dus een fikkie is snel en gemakkelijk gestookt. Het is een wonder dat het gebruiken van een fire-pits (kampvuur) hier gewoon mag.
================================
De eerste bestemming vandaag is Ucluelet. Een klein stranddorp zo’n 30 km vanaf Tofino. We stoppen bij een restaurantje want we trakteren ons vandaag op een Canadees ontbijt. Gebakken eieren, spek, omelet, toast of pannenkoeken. Het smaakt prima. Daarna rijden we door naar zee om de Wild Pacific Trail te lopen. Een fraaie wandeling van amper 3 km door een regenwoud dat kronkelt langs de kust. Helaas is het niet zonnig. De beloofde vergezichten zijn dan ook minder fraai dan we gehoopt hadden. Wel zien we nog twee Bald Eagles in een boom zitten. Als we wegrijden spotten we twee jonge hertjes, eigenlijk nog in het dorp. We nemen tijd om ze te fotograferen.
Daarna gaan we op weg naar de oostkant van het eiland. Omdat er helaas maar een route is moeten we de route nemen die we al gereden hebben. We stoppen nog even op de plaats waar we een paar dagen geleden een beer zagen, maar helaas nu is er niets.
Even later roepen Myrna, Nancy en Yolande in koor…….. BEER!!! Wel vreemd dat er mensen dichtbij staan maar als we gaan kijken snappen we het wel, want het blijkt een grote hond te zijn..!!
Na weer een half uur roept Yolande ……. BEER!!! En jawel aan de linkerkant van de weg staat op de stenen en mooie nog jonge beer. Helaas kunnen we daar niet stoppen. Wim weet dan dat hij eigenlijk maar een optie heeft….. Precies ergens keren met die 30 Feet camper en terugrijden. We stoppen exact naast de beer, en deze blijkt echt geen interesse voor ons te hebben. Wij des te meer in hem. We genieten zeker wel een kwartier van hem en bekijken en fotograferen hem vanaf een metertje of vijf. We rammelen nog even met de berenbel, maar ook daar ligt hij echt niet wakker van. Dit is echt veel beter dan hetgeen we tijdens een berenexcursie ooit te zien kunnen krijgen!
We rijden verder en stoppen nog even bij Mac Millan Provincal Park een regenwoud wat vol staat met enorme woudreuzen, waaronder de Douglas Fir bomen. Er staan bomen die wel 800 jaar oud zijn. Ze zijn heel fraai en vaak gewoon kaarsrecht en bijzonder hoog. Helaas heeft een storm op 1 januari 1997 veel van deze woudreuzen vernield. Die storm heeft op het hele eiland veel sporen nagelaten.
Daarna is het tijd om een camping te zoeken. Yolande stelt voor om nog een keer op een boscamping te gaan staan, zodat we ook nog een lekker vuurtje kunnen stoken. We stoppen bij de eerste camping die we zien, dat is Little Qualicum Falls. We veroveren een prachtige plek dichtbij de rivier en in het bos. Wim en Yolande lopen nog een trail naar de watervallen in de buurt. Echt erg mooi. Dat is dus gewoon toeval.
’s-avonds wordt er nog een flink vuur gestookt. De houtstapel wordt aangevuld met boomstronken uit het bos. Alles is hier gort droog, dus een fikkie is snel en gemakkelijk gestookt. Het is een wonder dat het gebruiken van een fire-pits (kampvuur) hier gewoon mag.
================================
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
