Yangon City met bezoek Shwedagon-pagode

Om 10.30 uur werden we wakker.....dus helaas te laat voor ons ontbijt.
Dan maar koffie met Nederlandse krentenbollen op de kamer. Eerst met een taxi naar het hoofdkantoor van Air Mandalay om ons ticket voor de vlucht van maandag naar Heho op te halen. Prijs $116 p.p. Vervolgens met de taxi door naar de Shwedagon-pagode.....de belangrijkste pagode van Myanmar waar je ook als Boedistische inwoner van dit land minimaal een keer in je leven moet zijn geweest.

Via de Noordingang gaan we over grote trappen, waarop ook allerlei souvenirwinkeltjes staan, omhoog. Uiteraard moeten we als buitenlander betalen....dat gaat nog heel vaak gebeuren.... $9. We hebben heerlijk rondgewandeld in een aangename temperatuur van 27 graden. Er waren bijna geen westerse toeristen dus wij waren de attractie en werden volop gefilmd. We werden vergezeld door een alleraardigst oudere man, die ons over alle bijzonderheden vertelde en alles liet zien. De plaats waar vier haren van Buddha worden bewaard, zijn kies, een voetstap maar ook de grote klok die in iedere pagode te vinden is. We mogen daarop slaan, altijd 3 keer. Rondom de stoepa zijn 8 hoekjes ingericht met een fonteintje, een Buddha beeld en een dier. Elke hoek staat voor een eigen dag in de week. Bij het hoekje van je geboortedag voer je een paar handelingen uit. Je gooit 3 bekers water over de Buddha....een voor Buddha, een voor je vader en een voor je moeder. En zo zijn er nog tal van rituelen die worden uitgevoerd. Bij elke Buddha staan ook offerschalen met fruit, bloemen en geld. Er wordt heel veel door de Boedisten gedoneerd.
De paraplu boven de met bladgoud bedekte stoepa zit vol met enorme diamanten, ik wil niet weten wat de waarde daarvan is. We nemen afscheid van onze gids en uiteraard vraagt hij geld. 5000 Kiat en dat is het het dik waard. Erg leuk deze prive uitleg.
Bij de pagoda staan volop pinautomaten.....beetje vreemd gezicht hoor. Er zouden toch geen pinautomaten zijn in Yangon? We proberen te pinnen. Kiat 300.000 via ING lukt niet maar Kiat 200.000 via ABNAMRO wel. Ligt het nu aan het aantal Kiats of aan de bank, we weten het niet. Na een uurtje of drie houden we de pagode voor gezien.

We nemen een taxi naar de haven want we willen morgen naar Twante met een ferry. Dat gaat na lang zoeken niet lukken want de ferry vaart niet meer.... Echter het spektakel aan de haven is meer dan leuk. Er komen en gaan kleine en grote schepen die door mensenhanden gelost moeten worden. Zo liggen er een paar schepen met heel veel rijstzakken aan boord. Heel veel mannetjes staan klaar om telkens een zware rijstzak (50 kg) van het schip naar de vrachtwagen te dragen. Voor elke zak krijgen ze een soort mikado stokje. 10 of 20 stokjes worden omgeruild voor een dikke stok en als het schip leeg is krijgt men afhankelijk van het aantal stokjes betaald. Het is zwoegen in de hitte, maar ze hebben werk. Verder is er nog veel meer handel gaande aan de lange kade. Groente, fruit, ijs, en allerlei gebruiksvoorwerpen tot aan dynamo's en accu's toe, worden gelost of geladen. Ook vele grote oude vaten benzine gaan op dezelfde manier van boord aan land en andersom.
Dit alles speelt zich af tussen gezinnen die er wonen of alleen werken, spittende mannen, veel te veel straathonden, herrie, muziek, gegil en alles wat een Birmees aan geluid en drukte kan voortbrengen. Maar....wij genieten met volle teugen.

Doorgewandeld naar het centrum voor een Thaise rijst en een paar veel te zware biertjes. Ruim 8%, dit soort bier laten we voortaan staan. We doen later een test. Wim vindt het Myanmar beer het lekkerste en Yolande gaat voor Tiger. (Ca 4,5 of 5%).
Het centrum bestaat uit een zeer overzichtelijk stratensysteem, waarbij iedere verticale straat een nummer heeft en de horizontale grote drukke hoofdstraten een naam. Erg handig. We bezoeken de Sule Pagode, die ligt op een rotonde. Oh ja het oversteken is hier werkelijk een hachelijke belevenis. Zeebrapaden en stoplichten zijn een zeldzaamheid. Dus je kijkt wanneer er iets minder auto's rijden, loopt langzaam de weg op, blijft in het midden van de drukke rijbanen staan, haalt diep adem en rent snel met hartkloppingen naar de overzijde. Missie geslaagd. Straatverlichting is er nauwelijks en het is al vroeg (om 6 uur) donker.

We wandelen richting centrum en horen opeens harde muziek ergens van boven komen. We staan voor een beergarden en nemen de lift omhoog. Op het terras is een podium, er staat een muziekinstallatie en er zitten Birmezen, Aziatische en Westerse toeristen. We drinken wat, zitten heerlijk in korte broek in de avond buiten en bekijken de boel een beetje. Birmese meisjes lopen in keurige kleding een beetje rond. Het geheel is een beetje dubieus.....! Met de taxi terug naar het hotel.